photo nav-deel1.png photo nav-deel2.png photo nav-deel3.png photo nav-deel4.png photo nav-deel5.png photo nav-deel6.png photo nav-deel7.png photo nav-deel8.png photo nav-deel9.png photo nav-deel10.png photo nav-deel11-neew.png

31 October 2012

Musthave: Clutches

Ben jij ook zo gek op Etsy? Ikke wel! Heerlijk om op een luie zondagmiddag door te spitten en te kijken naar al dat moois wat voorbij komt. Zo kwam ik terecht bij deze gave clutches van het Litouwse merk Coriumi. De geometrische prints zie je vrijwel in alle clutches terugkomen. Ook de kleuren vallen bij mij erg in de smaak (wijnrood, donkerblauw etc.) Je moet er wel iets voor over hebben om met zo'n accessoire aan je arm te lopen. De prijzen liggen namelijk tussen de € 20 en € 40 euro. Niet heel goedkoop dus, maar hé, dan heb je wel iets exclusiefs! Ik heb mijn favorieten geselecteerd en kun je hieronder bekijken.







Images via Coriumi

30 October 2012

Clip: All I Want

Vorige week hoorde ik dit prachtige nummer voor het eerst op de radio. Kodaline is de naam en komt uit Dublin, Ierland. Hun EP The Kodaline bevat naast dit juweeltje nog drie andere nummers die je hart sneller doen kloppen. Vergelijkingen als: 'De nieuwe Coldplay' en 'Beste nieuwkomer van 2012' schieten als paddestoelen uit de grond. De clip van All I Want is natuurlijk alleen al goud waard. Alhoewel ik van sommige bronnen heb vernomen dat zij het teveel vinden afleiden van het nummer. Ik vind dit soort videoclips juist heerlijk! Je zou er bijna een traantje van moeten wegpinken, zo mooi. Kodaline staat a.s. vrijdag op het London Calling festival in Paradiso, dus mocht je ze graag in het echt willen zien, dan is nu je kans! Oke, genoeg gepraat.. start snel de videoclip en ga er even lekker voor zitten. Geniet!



Image found here

27 October 2012

Vakantieverslag + Live report: Moke

Wat is het toch fijn om er een paar dagen even tussenuit te zijn! Zo bevond ik mij in het prachtige Twentse heuvellandschap. We vonden het tijd worden om eens een nieuwe omgeving te ontdekken dus vandaar deze keuze. We verbleven in een hotel in Rijssen en zijn vrijdag in Deventer geweest. Wat een leuke stad is dit toch! Ik ben er vroeger wel eens geweest met mijn opa en oma dus ik kende het nog een beetje. Een paar weken geleden hebben we plannen gemaakt wat betreft de invulling van de dagen en avonden als we er zijn. Tot mijn verbazing zag ik dat op 26 oktober Moke zou optreden in het poppodium van Deventer, het Burgerweeshuis. En laten wij nou nét heel toevallig dan op vakantie zijn! *Alles over het concert lees je straks. Verder hebben we een wandeling gemaakt door het bos, vlakbij het hotel én daarnaast het plaatsje Rijssen ontdekt. Waar we wel van baalden was het ongelofelijk koude weer! Brr, wat was het fris! Maar ach, dat kun je ook niet weten. Al met al waren het drie heel leuke dagen met als uitsmijter natuurlijk het concert van Moke. Daarnaast ben ik druk bezig geweest met mijn 'Visual Diary' bij te houden via Instagram, dus zie hier mijn kiekjes van de afgelopen dagen.


                                                              De mooie, roze bar in het hotel




                                                        Onwijs veel mooie paddestoelen gespot!




                                                                                Pixel wall..


                                                                  Mooie pakhuizen in Deventer


                                                                 Felix van Moke in z'n mooie pak


                                                                                  Mmm!




                           Zo blij met m'n nieuwe leren jack + hippie jurkje voor het Halloweenfeest!

En dan nu het verslag van Moke! De laatste keer dat ik ze live heb zien spelen is alweer ruim 2,5 jaar geleden. Omdat hun nieuwe album pas uit is, vond ik het de hoogste tijd om ze weer eens in het echt te bewonderen. Ik was dan ook zo blij dat ze op 26 oktober in Deventer zouden spelen (ook omdat Patronaat niet in de tour zit). Vorige week heb ik een instore van Moke bijgewoond in Sounds (dé platenwinkel van Haarlem). Dat is een soort mini-concert die ze meestal overdag houden om zo albums te verkopen of om mensen te trekken naar hun concerten, 's avonds in poppodia. Maar goed, vorige week vrijdag was dat en wauw, wat was dat tegek! Na afloop de cd gekocht en gelijk even een praatje gemaakt met de bandleden. Ik vertelde dat ik ze de week erna zou opzoeken in Deventer en we hebben zelfs via Twitter nog even contact gehad! ^-^ Dus, het Burgerweeshuis.. nieuwe locatie, maar dat maakt het ook wel weer leuk! We stonden bijna vooraan en vooral ik was zo benieuwd naar ze. Rond 10 over 10 kwamen ze op, één voor één, en ik had het idee dat ze me herkenden, maar dat weet ik niet zeker ;-) Ze begonnen met Tears, het eerste nummer van hun nieuwe album Collider, waar ik pas geleden nog een blogje over schreef. Daarna hebben ze echt ieder nummer van hun nieuwe album gespeeld, met tussendoor nog een paar oude juweeltjes als Last Chance, This Plan, Love My Life, Switch, Black and Blue en (één van mijn favorieten) Here Comes The Summer. Er hing een heel ontspannen sfeer en er stonden echte fans net zo te genieten als ik. Jammer genoeg waren er ook wat dronken idioten die tussen de nummers door aan het schreeuwen waren, dus dat was wat minder, maar verder was alles waanzinnig. Oh, wat hou ik toch van die band en de muziek! En er leek maar geen einde aan te komen. De toegift met het prachtige nummer The Long Way was één van de mooiste afsluiters ooit. Kortom, het was een avond om niet snel te vergeten. Deze gaat zeker mee in de lijst van beste concerten van dit jaar.






24 October 2012

Inside Design #9: Toorak

In Inside Design neem ik je mee naar de mooiste woonhuizen ter wereld. We nemen een kijkje in het interieur, bekijken het pand van buiten en nemen de architect onder de loep. Van boerderijen tot woonboten, van villa's tot lofts. Laat je inspireren door al het moois wat voorbij komt!

Toorak is een buitenwijk in Melbourne, Australië. Daar bevindt zich dit stijlvolle penthouse, ingericht door Christopher Elliott. Dit ruime, pas gebouwde appartement wordt bewoond door een avonturier die vaak op reis gaat en voorheen op zee gewoond heeft. De bewoner heeft een oog voor mode en interieur, dus was het vinden van de juiste interieurontwerper in het begin nog best een klus. Toch is, zoals je op onderstaande foto's kunt zien, het aardig goed gekomen. Op de website van Elliott wordt de inrichting beschreven als een maatpak voor de klant. Een smaakvol en tijdloos interieur met hier en daar wat futuristische snufjes. Als accentkleur is blauw gebruikt (kijkend naar de stoelen rondom de eettafel). Daarnaast zijn heel wat meubelstukken speciaal voor dit project ontworpen. Ook hier is Christopher Elliott verantwoordelijk voor. Naast adviseren, ontwerpen, stylen en zelfs bouwen, biedt het bedrijf nog veel meer diensten aan. Zo kun je bij ze terecht voor meubelontwerp, lichtplan, raambekleding, kunst en management.







Images via Christopher Elliott

22 October 2012

Nylon Sky



Zojuist weer een leuke webshop ontdekt met coole, aparte sieraden. Nylon Sky is een onafhankelijk merk, gehuisvest in Barcelona en heeft een voorliefde voor geometrische vormen en patronen. Daarnaast maken zij gebruik van speciale uit-snijtechnieken door middel van lasers. Naast hun eigen website wordt het merk online aangeboden op sites als Etsy en Culture Label. Ook is het opgenomen in winkels en warenhuizen door de hele wereld, maar voornamelijk in Groot-Brittannië. Als we kijken naar de collectie zien we veel kettingen, broches, ringen en oorbellen. De site is vrij basic maar heeft wel een mooie, grote foto die de aandacht trekt. Helaas geen verkooppunten in Nederland, dus mocht je iets willen bestellen dan zul je dat online moeten doen (bedragen zijn in ponden) of even naar Duitsland, Griekenland of Spanje rijden. Ik heb mijn favo-items even op een rijtje gezet:






















Images via Nylon Sky

19 October 2012

Live report: Kensington

Zo, dat zijn een hoop blogberichten over muziek (na elkaar). Tja, dat krijg je ervan als je zo vaak naar concerten gaat en nieuwe bands ontdekt als ik ;-) Gisteren nog, voor de vierde keer, stond daar de Utrechtse band Kensington voor mij en heel veel andere fans in een (uitverkocht!) Patronaat te spelen. En wat was dat weer waanzinnig goed zeg! De laatste keer dat ik ze zag was 26 mei, dit jaar. Op een klein podiumpje, tijdens één of ander feestweek in Edam. De mensen die écht aan het opletten waren, was ik, mijn aanhang (vader, moeder, zus) en een paar jongens (op één hand te tellen dus). Toch jammer! Maar, er is inmiddels een hoop veranderd voor de jongens van Kensington. Ze kregen meer publiciteit en begonnen een naam op te bouwen in de Nederlandse muziekwereld. En dat verdienen ze ook! Man, wat een geluid weten zij keer op keer te produceren! Echt ongelofelijk hoe ze me elke keer weten weg te blazen. Het was even inkomen, maar uiteindelijk stond ik weer ouderwets te genieten. Omdat hun tour is vernoemd naar hun nieuwe album Vultures, speelden ze dus veel tracks van dat album. Call My Name, Send Me Away en We Are The Young zijn mijn favorieten en kwamen allemaal voorbij. Als toegift deden ze van hun vorige album Borders o.a. The Heart Of It en I Was Too Scared en vooral bij die laatste gaven ze écht alles wat ze in huis hadden. Ja, ook hier kijk ik weer heel positief op terug. Als je ze nog niet eerder live hebt gezien en je houdt van bands als Editors en Kings Of Leon, ga dan zeker deze rockers opzoeken! Je krijgt er geen spijt van! ;-)






17 October 2012

BOTM #14: Beirut

BOTM: Oftewel "Band Of The Month" is een maandelijkse column waarin ik verschillende bands en artiesten aan je voorstel. Ik laat je kennis maken met het verhaal achter de band, wat ze tot nu toe bereikt hebben en natuurlijk een paar video's zodat je een impressie krijgt. Deze maand in BOTM: Beirut!



Deze maand in BOTM laat ik je kennis maken met de Amerikaanse indie folk band Beirut. Niet zo heel bekend in ons kleine kikkerlandje en daar mag, wat mij betreft, verandering in komen! Beirut komt voort uit een soloproject van Zachary 'Zach' Condon (1986). Deze rasmuzikant groeide op in de staat Virginia en is van jongs af aan al met muziek bezig. Zo speelde hij trompet in een jazzband en werkte hij bij een bioscoop waar internationale arthouse films gedraaid werden. Daar is zijn voorliefde voor balkanmuziek ontstaan. School vond hij daarentegen minder interessant en stopte ermee toen hij 17 jaar was. Samen met zijn oudere broer Ryan liet hij Amerika achter zich en vertrok naar Europa. Hier heeft hij zijn muzikale interesse nog verder uitgebreid en onder andere nieuwe muziek geschreven. Eenmaal terug in Amerika besloot hij toch weer te gaan studeren. Geen muziek, wat je misschien zou verwachten, maar Portugees en Fotografie. Dit deed hij op de University of New Mexico. In zijn vrije tijd was hij bezig al zijn geschreven nummers uit te brengen op cd. Samen met twee kennissen die uiteindelijk in de band zijn opgenomen. In 2006 was het eerste album Gulag Orkestar, waar duidelijk de Oost-Europese zigeunermuziek terug te horen is, een feit.



De eerste videoclip van Beirut staat hierboven en heet Elephant Gun. Dit nummer staat op de gelijknamige EP die in 2007 verscheen. Daarnaast zijn er dat jaar nog twee EP's uitgebracht (Lon Gisland en Pompeii). Het tweede album genaamd The Flying Club Cup kwam uit in oktober 2007. Dit album is opgenomen in de studio van Arcade Fire in Quebec en heeft een Frans tintje. Condon heeft, in de tijd dat hij in Frankrijk verbleef, zich laten inspireren door de Franse muziek en draagt een ode op aan zangers als Jacques Brel, Serge Gainsbourg en Yves Montand. Daarnaast is hij zich gaan verdiepen in de Franse film en cultuur. Zodoende is dit bijzondere album ontstaan.



In 2008 werd er even een pauze ingelast toen bleek dat Condon overspannen raakte. Dit na de tal van concerten die ze tijdens hun tour door Europa en Amerika hebben gegeven. In 2009 stonden ze echter weer op de bühne mét een nieuwe plaat March of the Zapotec/Holland. Een dubbele EP met op het eerste album Mexicaanse folk muziek en, misschien wat verrassend, op het tweede album voornamelijk electronic. In dat jaar was de band voor het eerst op nationale tv te zien in het programma waar elke band met liefde optreedt: Late Show with David Letterman, waar ze A Sunday Smile speelden.



In juni 2011 kondigden de heren (en dame) van Beirut hun derde studioalbum The Rip Tide aan. Deze is in de winter van het jaar daarvoor opgenomen in een studio in New York. Dit is het eerste album wat onder Condon's eigen platenlabel Pompeii Records is uitgebracht. In augustus lag 'ie dan in de schappen en was de eerste single East Harlem inmiddels ook uit. De band heeft op dit album heel wat lovende kritieken gekregen. De invloeden uit Mexico, Frankrijk en de Balkanlanden is wat meer naar de achtergrond getrokken en er is wat meer pop aan de muziek toegevoegd. Volgens critici heeft Beirut nu echt een eigen stijl die onmiddellijk te herkennen valt.



Beirut treedt anno 2012 best vaak op, maar helaas staat Nederland nog niet op de planning. Jammer! Wie weet volgend jaar.. Ik hoop in ieder geval dat je geïnspireerd bent geraakt door deze bijzondere muziek. Ik ken het nu een halfjaar ongeveer, maar nu ik ook eerdere albums heb beluisterd valt me keer op keer op wat een prachtige muziek het eigenlijk is. Zoek het nummer Cliquot maar eens op. Elke keer als ik dat nummer hoor lopen de rillingen over m'n rug en gaan mijn haren rechtovereind staan (en dat bedoel ik in positieve zin!) Zach Condon zou je eigenlijk de Amerikaanse Kyteman kunnen noemen, als je ziet wat hij allemaal kan en wat voor muziekinstrumenten hij bespeelt. Ja, ik ben best onder de indruk. Ik ben blij dat ik op Lowlands in ieder geval één iemand heb gesproken die Beirut kende en het ook erg goed vindt. Maar was jij al bekend met deze band en hun muziek? Anyway, ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en mocht je nog ideeën hebben voor nieuwe BOTM's, let me know! ;-)

Liefs Lisa


Image source 1 / 2
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...