Liefs Lisa
Image via Pinterest
3 September 2013
Crazy September
September – je weet wel – die gekke maand waarin we definitief afscheid nemen van de zomervakantie en weer volledig in het ritme van vroeg opstaan en veel huiswerk moeten komen. Ikzelf keek al weken uit naar het nieuwe schooljaar. Nieuwe vakken, projecten, docenten en natuurlijk een stap dichter bij dat felbegeerde CMD-diploma! Maar goed, vandaag zit voor mij de eerste dag er alweer op. Hoe zit het met jou? Ben jij gisteren begonnen of zit je alweer een paar weken op school? Ik ga proberen deze maand weer een aantal leuke artikelen te schrijven voor Design by LISA. Heb je tips of suggesties, mail me! :) Voor nu sluit ik af met dit geweldige nummer (en erg gave videoclip) van de altijd briljante, Australische indie folkband Boy & Bear. Voor de fans: binnenkort verschijnt hun nieuwe album Harlequin Dream, waar dit nummer onder andere op staat. Ik ben benieuwd!
Liefs Lisa
Image via Pinterest
Liefs Lisa
Image via Pinterest
25 August 2013
Led's give some light
Een leven zonder tijd is ondenkbaar. Mij zul je niet zo snel zonder horloge tegenkomen, maar je kunt natuurlijk ook heel makkelijk tijd van je smartphone aflezen. Toch is, als je thuis bent, een klok altijd wel handig. Voor een paar euro haal je er één bij de Blokker, maar wil je liever iets unieks dan is dit misschien wat voor jou! Vadim Kibardin ontwierp de White & White LED klok, een super modern en minimalistisch design dat de helderheid aanpast aan de omgeving. Zodra het dus donkerder wordt in een ruimte gaan de cijfers feller schijnen. Je kunt de klok overal in huis toepassen, maar wat dacht je van in de slaapkamer? De klok heeft namelijk een wekkerfunctie, waardoor je nooit meer je telefoon naast je bed hoeft te leggen. Handy! Hij is hier te koop en voor 150 euro is 'ie van jou.
Source: KIBARDINDESIGN & Roomed
21 August 2013
Live report: Lowlands 2013
Een heel jaar lang (!) heb ik moeten wachten tot Lowlands 2013. En nu ligt het alweer een paar dagen achter me. En wat was het weer genieten, die drie dagen in de polder! Geen extreme hitte dit keer, maar een aangename temperatuur en weer een bomvol program. Kijk mee naar het beeldverslag dat ik heb opgebouwd, lees de bijbehorende verhalen en tot slot; beluister de mooiste nummers van de bands en artiesten die wij hebben zien optreden, opgesomd in één lijst. Enjoy!
Tom Odell, opener om half 2 in een stampvolle Alpha tent
Villagers, prachtig mooie en intieme liedjes die je hart even stil doet staan
In 5 minuten tijd van de India naar de Bravo tent gerend om de Britse synthpopduo Hurts te zien schitteren!
Vrijdag 16 augustus: Dag 1 van het grote Lowlands avontuur! Met een stuk minder zenuwen (en bagage) dan vorig jaar vertrokken we vroeg naar Biddinghuizen. Amber en ik hebben ons tentje (wederom) op camping 7 gezet omdat dat de vorige keer goed beviel. Rond 1 uur zijn we naar het festivalterrein gelopen voor de opening in de Alpha. Niemand minder dan Tom Odell zou daar om half 2 gaan optreden! We konden het niet fantastisch zien, maar het was toch heel bijzonder om erbij te zijn. Wat een rasmuzikant!
Act nummer 2 (Villagers) uit Dublin, Ierland stond klaar om ons om half 5 te verpletteren in de India. Naast Editors, Hurts en Foals was Villagers voor mij één van dé acts die ik moest zien op Lowlands! Ik krijg nog kippenvel als ik aan het concert terugdenk, zo fantastisch mooi! Frontman Conor O'Brien weet echt wat songwriting is. Zijn teksten gaan tot op het bot en nemen je mee in een muzikale flow. Heerlijk! De jongens waren nog niet het podium af of ik stormde naar buiten voor het concert van Hurts in de Bravo tent (dat 5 minuten later zou beginnen!) En wat een geluk was dat, bijna helemaal vooraan! Hurts heeft, na het zien op Pinkpop twee jaar geleden (op tv weliswaar), veel indruk op me gemaakt. Ze hebben pasgeleden hun tweede album uitgebracht, die minstens net zo goed is als de eerste. Het publiek ging uit z'n dak en ik ook! Amber ging wat eerder weg zodat ze op tijd bij Crystal Fighters in de Grolsch kon zijn. Deze heb ik helaas moeten missen door de drukte, maar ik hoorde dat het één groot feest was!
Maar toen... we zagen de bui al hangen (letterlijk), stortte het van de lucht. Samen met 55.000 man probeerden we te schuilen in één van de tenten en onder afdakjes en parasols. Je hoopt heel erg op zo'n moment dat het van korte duur is, maar helaas, het werd alleen maar erger. We zijn teruggegaan naar de camping, in onze eigen tent gaan schuilen en in slaap gevallen. Gelukkig kwam er die avond niet veel bijzonders meer, maar toch, we baalden er wel van! Tot zover de vrijdageditie. Zaterdag was het weer droog en zonnig. Yes!
Zaterdagmorgen om half 12 stonden wij al paraat om Daughter te zien spelen. Breathtaking!
Moss tijdens Nirvana's Nevermind tribute. Zij speelden o.a. On A Plain en Something In The Way
Zelden zo'n goed en indrukwekkend optreden gezien! Balthazar is briljant!
Zanger Finn Andrews van The Veils weet iedereen in de India stil te krijgen
JAA, eindelijk een containersessie meegemaakt van niemand minder dan Mozes & The Firstborn!
Rond een uur of 7 voor de Grolsch, één grote mensenmassa
Front row bij Editors. Om nooit te vergeten! ♥
Zaterdag 17 augustus: Dag 2 en tevens de beste dag van het allerleukste festival ooit! Wat een bak met namen van bands die vandaag zouden optreden. We waren er al vroeg bij (half 12) om Daughter te zien stralen in de India. Deze driekoppige indie folkband uit Londen, onder leiding van Elena Tonra, maakt prachtige melancholische nummers met een fijne baslijn en sterke akkoorden. Ik ben fan!
Daarna zijn we naar de Alpha gegaan voor het Nevermind project. Zes bands van Nederlandse bodem waaronder Kensington, DeWolff, Moss en Mister en Mississippi, namen elk twee nummers van het beroemde album van Nirvana voor hun rekening. Dit deden ze allemaal op hun eigen, unieke manier wat het leuk maakte om naar te kijken. Omdat ik vooral bezig was met springen en dansen heb ik helaas niet zoveel foto's kunnen maken. Maar een kiekje van Moss kon natuurlijk niet ontbreken! ;-)
Vervolgens bleven Amber en ik in de Alpha voor de Belgische band Balthazar, die ik min of meer net twee weken geleden ontdekt heb. Wauw, m'n mond valt nog open als ik aan dat optreden terugdenk. Zo belachelijk goed! Wat een aanwinst voor de popmuziek, echt geweldig. Ga ze zeker een checken als ze in het land zijn!
De Londense band The Veils was rond 5 uur iedereen aan het betoveren in de India. Een zeer goede en krachtige band met mooie nummers. Klein minpuntje was dat ze hun grootste hit Lavinia niet speelden. Jammer!
Na dat optreden hadden we even een paar uur rust (kun je nagaan hoeveel we al gezien hebben!) dus besloten we om naar de 3 On Stage container te gaan en een sessie proberen bij te wonen. Vorig jaar liep dat heel chaotisch en was het niet gelukt. Dit jaar hoefde je alleen maar in een rij te staan en te wachten tot je naar binnen mocht. Amber herkende de klanken van de soundcheck en zei: het is Mozes, het is Mozes! En ja hoor, eenmaal binnen stonden ze daar met z'n vieren. Het had niet veel gescheeld of de container was volledig gesloopt door deze heren uit Eindhoven. Het was echt te gek! Zeker omdat we Mozes hebben moeten missen door Balthazar, die tegelijkertijd speelde. Epic!
Om 10 voor 10 's avonds, in de Alpha, was het dan ein-de-lijk tijd voor Editors! Ik weet nog steeds niet hoe, maar toen het begon werd ik een flink stuk naar voren geduwd, waardoor ik vooraan kwam te staan en ik alles vlak voor m'n ogen zag gebeuren. Het was één van de mooiste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Vuurwerk, confetti, de prachtige stem van zanger Tom Smith en al die geweldige nummers die Editors tot zo'n bijzondere band maakt. Wat een afsluiter van een fantastische dag!
Ja, daar zijn ze hoor! De jongens van Kodaline. De Grolsch was afgeladen vol met jonge meiden
Nog niet zo lang geleden ontdekt, maar voor mij zeker een must see op Lowlands: Bonobo. Heel erg fijn!
Bat For Lashes totally nailed it!
My god, Foals.. wat een afsluiter! Echt insane goed
Zondag 18 augustus: Helaas, de laatste dag is alweer aangebroken! Maar ook vandaag stonden er weer zoveel toffe namen op ons lijstje, wat een hoop goed maakte. Te beginnen bij, hé daar zijn ze weer, Kodaline uit Ierland! De Grolsch stond vol met jonge meiden die de grote hits als All I Want en High Hopes maar al te goed kennen en luidkeels meezongen. Na Bitterzoet in januari, had dit ook wel wat, vond ik zo.
Daarna was het de beurt aan Simon Green a.k.a. Bonobo, om de Grolsch plat te spelen. Bonobo is een muziekproject met band en dj-set uit Engeland en ken ik zelf nog niet zo heel erg lang. De muziek kun je omschrijven als tiphop, electro meets jazz en folk. Heel erg bijzonder en erg fijn live! Na Bonobo hebben we nog een stuk kunnen meepakken van Bat For Lashes, wat ook zeker niet slecht was.
Maar dan was daar Foals! En wat een optreden was dat! Foals is een vijfkoppige indie rockband uit Oxford en maakt stoere alternatieve muziek met hier en daar een ruig randje. Het publiek ging helemaal uit z'n dak bij het horen van Inhaler, één van de heftigste nummers van Foals. Ook deden ze Spanish Sahara, een ruim 7 minuut durende track met een rustig intro dat langzaam wordt opgebouwd naar een dansbaar up-tempo nummer. Het gitaarspel en de ervaring spat er vanaf! Zanger Yannis Philippakis maakt de Grolsch helemaal gek wanneer hij nietsvermoedend het podium afloopt, het publiek inrent en nog steeds al dat geluid uit z'n gitaar weet te produceren. Ik kon alleen maar denken, wacht ik moet hier foto's van hebben, maar eigenlijk wil ik het alleen maar met m'n eigen ogen zien. De foto's van Foals zijn daarom (helaas) ook niet zo goed gelukt ;-)
Na het optreden zaten we vol met energie en zijn we het hele festivalterrein afgelopen op zoek naar... naar wat eigenlijk? We waren klaar, het zat erop! Om 10 uur 's avonds headliner Nick Cave & The Bad Seeds nog even zien knallen in de Alpha en rond middernacht teruggegaan naar de camping. We namen afscheid van een werkelijk fantastische tweede Lowlands editie.
Maandagmorgen, brak en stinkend onze spullen gepakt en naar de Kiss & Ride gelopen, waar paps ons opwachtte. Het was tijd om naar huis te gaan. We zeiden Lowlands vaarwel en keerden terug naar het zonnige Westen. Het waren de drie mooiste dagen uit dit jaar, for sure! Amber en ik kijken er allebei heel goed op terug en vonden deze editie eigenlijk nog beter (en leuker) dan vorig jaar. Nu is het moment aangekomen om alles terug te kijken, de muziek nog een keer hard aan te zetten en iedereen die het maar horen wil erover te vertellen!
Ik hoop dat je het verslag leuk vond om te lezen en mocht je zelf ook heen geweest zijn, tell me all about it! Of was je er niet bij dit jaar, maar denk je erover om volgend jaar te gaan? Als je net zo van muziek houdt als ik, ga dan alsjeblieft. De ervaring is het dubbel en dwars waard!
Liefs Lisa
Tom Odell, opener om half 2 in een stampvolle Alpha tent
Villagers, prachtig mooie en intieme liedjes die je hart even stil doet staan
In 5 minuten tijd van de India naar de Bravo tent gerend om de Britse synthpopduo Hurts te zien schitteren!
Vrijdag 16 augustus: Dag 1 van het grote Lowlands avontuur! Met een stuk minder zenuwen (en bagage) dan vorig jaar vertrokken we vroeg naar Biddinghuizen. Amber en ik hebben ons tentje (wederom) op camping 7 gezet omdat dat de vorige keer goed beviel. Rond 1 uur zijn we naar het festivalterrein gelopen voor de opening in de Alpha. Niemand minder dan Tom Odell zou daar om half 2 gaan optreden! We konden het niet fantastisch zien, maar het was toch heel bijzonder om erbij te zijn. Wat een rasmuzikant!
Act nummer 2 (Villagers) uit Dublin, Ierland stond klaar om ons om half 5 te verpletteren in de India. Naast Editors, Hurts en Foals was Villagers voor mij één van dé acts die ik moest zien op Lowlands! Ik krijg nog kippenvel als ik aan het concert terugdenk, zo fantastisch mooi! Frontman Conor O'Brien weet echt wat songwriting is. Zijn teksten gaan tot op het bot en nemen je mee in een muzikale flow. Heerlijk! De jongens waren nog niet het podium af of ik stormde naar buiten voor het concert van Hurts in de Bravo tent (dat 5 minuten later zou beginnen!) En wat een geluk was dat, bijna helemaal vooraan! Hurts heeft, na het zien op Pinkpop twee jaar geleden (op tv weliswaar), veel indruk op me gemaakt. Ze hebben pasgeleden hun tweede album uitgebracht, die minstens net zo goed is als de eerste. Het publiek ging uit z'n dak en ik ook! Amber ging wat eerder weg zodat ze op tijd bij Crystal Fighters in de Grolsch kon zijn. Deze heb ik helaas moeten missen door de drukte, maar ik hoorde dat het één groot feest was!
Maar toen... we zagen de bui al hangen (letterlijk), stortte het van de lucht. Samen met 55.000 man probeerden we te schuilen in één van de tenten en onder afdakjes en parasols. Je hoopt heel erg op zo'n moment dat het van korte duur is, maar helaas, het werd alleen maar erger. We zijn teruggegaan naar de camping, in onze eigen tent gaan schuilen en in slaap gevallen. Gelukkig kwam er die avond niet veel bijzonders meer, maar toch, we baalden er wel van! Tot zover de vrijdageditie. Zaterdag was het weer droog en zonnig. Yes!
Zaterdagmorgen om half 12 stonden wij al paraat om Daughter te zien spelen. Breathtaking!
Moss tijdens Nirvana's Nevermind tribute. Zij speelden o.a. On A Plain en Something In The Way
Zelden zo'n goed en indrukwekkend optreden gezien! Balthazar is briljant!
Zanger Finn Andrews van The Veils weet iedereen in de India stil te krijgen
JAA, eindelijk een containersessie meegemaakt van niemand minder dan Mozes & The Firstborn!
Rond een uur of 7 voor de Grolsch, één grote mensenmassa
Front row bij Editors. Om nooit te vergeten! ♥
Zaterdag 17 augustus: Dag 2 en tevens de beste dag van het allerleukste festival ooit! Wat een bak met namen van bands die vandaag zouden optreden. We waren er al vroeg bij (half 12) om Daughter te zien stralen in de India. Deze driekoppige indie folkband uit Londen, onder leiding van Elena Tonra, maakt prachtige melancholische nummers met een fijne baslijn en sterke akkoorden. Ik ben fan!
Daarna zijn we naar de Alpha gegaan voor het Nevermind project. Zes bands van Nederlandse bodem waaronder Kensington, DeWolff, Moss en Mister en Mississippi, namen elk twee nummers van het beroemde album van Nirvana voor hun rekening. Dit deden ze allemaal op hun eigen, unieke manier wat het leuk maakte om naar te kijken. Omdat ik vooral bezig was met springen en dansen heb ik helaas niet zoveel foto's kunnen maken. Maar een kiekje van Moss kon natuurlijk niet ontbreken! ;-)
Vervolgens bleven Amber en ik in de Alpha voor de Belgische band Balthazar, die ik min of meer net twee weken geleden ontdekt heb. Wauw, m'n mond valt nog open als ik aan dat optreden terugdenk. Zo belachelijk goed! Wat een aanwinst voor de popmuziek, echt geweldig. Ga ze zeker een checken als ze in het land zijn!
De Londense band The Veils was rond 5 uur iedereen aan het betoveren in de India. Een zeer goede en krachtige band met mooie nummers. Klein minpuntje was dat ze hun grootste hit Lavinia niet speelden. Jammer!
Na dat optreden hadden we even een paar uur rust (kun je nagaan hoeveel we al gezien hebben!) dus besloten we om naar de 3 On Stage container te gaan en een sessie proberen bij te wonen. Vorig jaar liep dat heel chaotisch en was het niet gelukt. Dit jaar hoefde je alleen maar in een rij te staan en te wachten tot je naar binnen mocht. Amber herkende de klanken van de soundcheck en zei: het is Mozes, het is Mozes! En ja hoor, eenmaal binnen stonden ze daar met z'n vieren. Het had niet veel gescheeld of de container was volledig gesloopt door deze heren uit Eindhoven. Het was echt te gek! Zeker omdat we Mozes hebben moeten missen door Balthazar, die tegelijkertijd speelde. Epic!
Om 10 voor 10 's avonds, in de Alpha, was het dan ein-de-lijk tijd voor Editors! Ik weet nog steeds niet hoe, maar toen het begon werd ik een flink stuk naar voren geduwd, waardoor ik vooraan kwam te staan en ik alles vlak voor m'n ogen zag gebeuren. Het was één van de mooiste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Vuurwerk, confetti, de prachtige stem van zanger Tom Smith en al die geweldige nummers die Editors tot zo'n bijzondere band maakt. Wat een afsluiter van een fantastische dag!
Ja, daar zijn ze hoor! De jongens van Kodaline. De Grolsch was afgeladen vol met jonge meiden
Nog niet zo lang geleden ontdekt, maar voor mij zeker een must see op Lowlands: Bonobo. Heel erg fijn!
Bat For Lashes totally nailed it!
My god, Foals.. wat een afsluiter! Echt insane goed
Zondag 18 augustus: Helaas, de laatste dag is alweer aangebroken! Maar ook vandaag stonden er weer zoveel toffe namen op ons lijstje, wat een hoop goed maakte. Te beginnen bij, hé daar zijn ze weer, Kodaline uit Ierland! De Grolsch stond vol met jonge meiden die de grote hits als All I Want en High Hopes maar al te goed kennen en luidkeels meezongen. Na Bitterzoet in januari, had dit ook wel wat, vond ik zo.
Daarna was het de beurt aan Simon Green a.k.a. Bonobo, om de Grolsch plat te spelen. Bonobo is een muziekproject met band en dj-set uit Engeland en ken ik zelf nog niet zo heel erg lang. De muziek kun je omschrijven als tiphop, electro meets jazz en folk. Heel erg bijzonder en erg fijn live! Na Bonobo hebben we nog een stuk kunnen meepakken van Bat For Lashes, wat ook zeker niet slecht was.
Maar dan was daar Foals! En wat een optreden was dat! Foals is een vijfkoppige indie rockband uit Oxford en maakt stoere alternatieve muziek met hier en daar een ruig randje. Het publiek ging helemaal uit z'n dak bij het horen van Inhaler, één van de heftigste nummers van Foals. Ook deden ze Spanish Sahara, een ruim 7 minuut durende track met een rustig intro dat langzaam wordt opgebouwd naar een dansbaar up-tempo nummer. Het gitaarspel en de ervaring spat er vanaf! Zanger Yannis Philippakis maakt de Grolsch helemaal gek wanneer hij nietsvermoedend het podium afloopt, het publiek inrent en nog steeds al dat geluid uit z'n gitaar weet te produceren. Ik kon alleen maar denken, wacht ik moet hier foto's van hebben, maar eigenlijk wil ik het alleen maar met m'n eigen ogen zien. De foto's van Foals zijn daarom (helaas) ook niet zo goed gelukt ;-)
Na het optreden zaten we vol met energie en zijn we het hele festivalterrein afgelopen op zoek naar... naar wat eigenlijk? We waren klaar, het zat erop! Om 10 uur 's avonds headliner Nick Cave & The Bad Seeds nog even zien knallen in de Alpha en rond middernacht teruggegaan naar de camping. We namen afscheid van een werkelijk fantastische tweede Lowlands editie.
Maandagmorgen, brak en stinkend onze spullen gepakt en naar de Kiss & Ride gelopen, waar paps ons opwachtte. Het was tijd om naar huis te gaan. We zeiden Lowlands vaarwel en keerden terug naar het zonnige Westen. Het waren de drie mooiste dagen uit dit jaar, for sure! Amber en ik kijken er allebei heel goed op terug en vonden deze editie eigenlijk nog beter (en leuker) dan vorig jaar. Nu is het moment aangekomen om alles terug te kijken, de muziek nog een keer hard aan te zetten en iedereen die het maar horen wil erover te vertellen!
Ik hoop dat je het verslag leuk vond om te lezen en mocht je zelf ook heen geweest zijn, tell me all about it! Of was je er niet bij dit jaar, maar denk je erover om volgend jaar te gaan? Als je net zo van muziek houdt als ik, ga dan alsjeblieft. De ervaring is het dubbel en dwars waard!
Liefs Lisa
