4 juli begon ik met mijn vakantiewerk bij Ikea. Bijna 2 maanden geleden dus, en wat is de tijd gevlogen. Ik kan me mijn eerste dag nog goed herinneren. Alles was nieuw voor me. Samen met een ander meisje (ook vakantiekracht) stonden we te passen in het kleedhok. Dat was echt té hilarisch! Ik heb 20 verschillende broeken gepast en niet één zat goed! 2 nieuwsgierige vrouwelijke collega's kwamen even langs en bewonderden mij in een veel te kleine gekrompen en gekreukte blouse. Ai. (Er hing daar overigens geen spiegel, anders had ik zelf allang gezien dat het geen gezicht was :P) Verder gezocht naar een betere blouse en hup de winkel in. We stonden allebei beneden. Wat begint bij Koken & Eten en eindigt bij Oase en Outdoor (Woon- en tuinaccessoires). Ik heb geluk gehad dat ik overal heb kunnen meedraaien. Een dagje op Verlichting, dagje op Textiel op Opbergen.. Dit vond ik erg leuk omdat ik zo de afdelingen en de artikelen goed leerde kennen. Ik had het eigenlijk al meteen naar m'n zin. Ik vond het werk leuk om te doen en het klikte met al m'n collega's. De eerste 2 weken waren dan ook voorbij gevolgen. Na mijn vakantie van Tenerife ben ik 2 augustus weer begonnen met werken. Ik maakte best lange dagen (dag- en avonddiensten van 12 tot 9 of vroeg op van 8 tot 5). Toch had ik geen betere zomer kunnen uitkiezen door het slechte weer iedere dag. Het was lekker druk en je hebt van alles te doen op een dag. Ik kwam afgepeigerd thuis, maar had een productieve dag achter de rug en heb weer veel mensen blij gemaakt. Ik ben net als m'n moeder in dat soort dingen. Ik hou er van om dingen voor andere te regelen en ze tevreden weg zien gaan. Daarom vind ik klanten helpen ook leuk om te doen. Tja, er is altijd een keerzijde natuurlijk. Klanten die onbeleefd, hardleers en soms zelfs onbeschoft zijn. Ja, die klanten zijn er natuurlijk ook (jammer genoeg). Meest gestelde vraag bij Ikea: "Waar is de uitgang?!" Ze zien iemand in het geel en denken; die moet ik hebben! En dat terwijl het antwoord wat ze zoeken vrijwel altijd vlak voor hun neus ligt. Maar de beleefde klanten die groeten en je bedanken, dat is waar je het voor doet.
Vandaag is het 1 september, dat betekent Happy New Year! Zoals de titel beschrijft. Ja ja, 1 september start namelijk het nieuwe jaar bij Ikea. Oké, het boekjaar start 1 september bij Ikea. Toen ik vanmorgen aankwam was ik blij verrast. Ze hadden de gang versiert met spooky muziek en neon effecten en het bedrijfsrestaurant was leuk aangekleed met tafelkleden en ballonnen. Als klap op de vuurpijl kregen we allemaal een gebakje. (Ah..) Maar er moest natuurlijk wel weer gewerkt worden vandaag! En zoals ik beloofde is dit mijn uitgebreide Ikea blog, wat je inzicht geeft in mijn ervaring bij deze vakantiebaan. Ook lazen jullie eerder dat ik hoop dat ik mag blijven na de zomervakantie. Maar dat dat nog niet helemaal zeker is. Morgen is mijn laatste dag, dan zit de 40 uur werkweek erop. Maandag na school is mijn laatste kans binnen te komen (of eigenlijk te blijven) bij Ikea. Ik ben best nerveus voor die dag. Wat nou als alles voor niks is geweest? Dan is BAM! in één keer alle hoop om te blijven weg. Tuurlijk kom ik daar overheen, maar het zou zo zonde zijn van de kennis die ik heb opgedaan! Ik baal echt als een stekker dat ik er niet eerder achteraan ben gegaan. Maar ik baal stiekem nog meer van het feit dat er nooit aan me gevraagd is te blijven. Misschien moet ik de eer aan mezelf houden en me er niet al te druk om maken. Maar ik vind het echt heel lief dat al m'n collega's het leuk zouden vinden als ik mocht blijven. Dat bewijst maar weer dat ik in een goed bedrijf terecht ben gekomen (en als ik die dag in mei niet had gereageerd op mijn afwijzing) ik hier deze zomer niet eens geweest zou zijn.
Dus, nu weet je een beetje hoe mijn zomer is verlopen. Morgen wordt een niet al te spannend dagje denk ik. Maar van het weekend ga ik natuurlijk extreem genieten! Helemaal van zondag, Soldaat van Oranje! :D lalala! En dan is het maandag maar afwachten. Eerst naar school, eindelijk m'n vriendinnen weer zien en een beetje bijkletsen en daarna het definitieve telefoontje plegen. Duimen jullie voor me?
Liefs Lisa
No comments:
Post a Comment