Maar eerst wat informatie over deze grote band! Na de dood van zijn moeder verhuist de Amerikaanse zanger Nathan Nicholson naar Londen, waar hij (via internet) de Australische gitarist Todd Howe leert kennen. Samen met drummer Piers Hewitt en (oud)bassist Rob Loflin startten zij de band "Slipperman". Nadat Loflin de band verliet en huidig bassist Adam Harrison zijn plaats innam brengen zij hun eerste single en EP uit. In 2003 gaat de band onder de naam The Boxer Rebellion verder en speelt dat jaar op het bekende Glastonbury Festival. Daar traden ze op in de "New Bands" tent voorafgaand aan Keane. Kort daarna tekenden ze bij platenlabel Poptones. Na het uitbrengen van hun EP zouden de heren op tournee gaan met The Killers, ware het niet dat Nicholson een ernstige blindedarmperforatie oploopt en na de operatie maandenlang rust moet houden. De tour wordt afgezegd.
Maar in 2005 keert hij en de band in volle gezondheid terug en brengen hun eerste officiele album uit: "Exits". Twee weken na de release stopt Poptones ermee en gaat de band zonder platenlabel verder. Ze financierden zelf hun optredens en stonden in het voorprogramma van Editors, Lenny Kravitz en Gary Numan. In 2009 kwam indie album "Union" uit, wat werd bekroond tot "Best Alternative Album" door iTunes (USA). Hun laatste album: "The Cold Still" werd dit jaar uitgebracht en kort na de release was de band live te zien in de wereldberoemde talkshow: "Late Show With David Letterman". De band maakt prachtige melancholische muziek wat snel werd opgemerkt door de media. Hun muziek is o.a. terug te horen in de bekende series One Three Hill, Grey's Anatomy en Ghost Whisperer. Maar ook films als Accidentally On Purpose en Going The Distance (waar de band bijna centraal staat en speciaal een nummer voor schrijft). Dat was voor zover de "band info", nu snel over naar het concert!
Mensen vragen mij wel 'ns: "Word je dat nou niet zat, al die concerten?" en mijn antwoord is en blijft: "Nee, nooit!". Met volle teugen stond ik weer te genieten woensdag. Ik had me heel erg op dit concert verheugd en dat terwijl ik deze band nog maar kort ken. Maar toen ik hoorde dat ze een tour door Nederland zouden doen wist ik gelijk: daar moet ik bij zijn! Ik heb mijn moeder en Amber ook overgehaald naar deze prachtige muziek te luisteren en zij waren ook om. Vandaar het bezoek aan de Melkweg, afgelopen week. Ikzelf ben gek op de Melkweg! Het gebouw, de sfeer, het geluid.. het zit allemaal wel goed daar. Eerst speelde er natuurlijk een voorprogramma: "Tiger Pirates", die het erg naar hun zin hadden en hard moesten lachen om de "We Want More!" van het publiek. Een uur later stonden ze dan op het podium, de band waar iedereen voor gekomen is. Hun setlist was echt briljant en er kwamen zowel nieuwe als oude nummers voorbij. Maar het allermooiste nummer blijft voor mij: "Caught By The Light", die ze halverwege ten gehoren brachten. Het was net één seconde bezig en het kwam gelijk al bij me binnen. Ik werd zelfs een beetje emotioneel, en dat heb ik niet gauw kan ik je vertellen! Het einde naderde en Nathan's prachtige stem kon echt niet meer. Hij was verkouden, maar dat mocht de pret niet drukken want hij heeft het hele concert fantastisch gezongen. Na afloop ging de band nog even zijn fans gedag zeggen en signeren. Daar stonden we dan, oog in oog met deze appetijtelijke zanger! Hij heeft onze tickets én setlist gesigneerd en of dat nog niet genoeg was mochten Amber en ik met hem op de foto!
Kortom, het was een heerlijke avond om nooit te vergeten en het gaat de geschiedenisboeken in met een dikke A+!
Liefs Lisa
No comments:
Post a Comment