Het begint allemaal in 1993. De band wordt opgericht in de Deense plaats Nyborg door zanger Søren Huss en de toenmalige band, Jeppe Knudsen, Palle Sørensen en Thomas Dahl. Thomas verlaat de band en er komen 2 nieuwe muzikanten bij. Van 1993 tot 2001 bracht Saybia een aantal EP's uit. Maar in 2001 worden ze ontdekt en tekenen een platencontract bij EMI. Een jaar later (2002) verschijnt hun debuut album: "The Second You Sleep" met grote hits als The Day After Tomorrow, Fools Corner en The Second You Sleep. Dan gaat het hard. Ze worden meerdere malen gedraaid op de radio, spelen op grote festivals en lijken naast Nederland en Denemarken ook Belgie, Noorwegen, Zweden en Finland te veroveren. In 2004 verschijnt: "These Are The Days" met misschien wel de grootste hit I Surrender. In 2007 brachten zij hun laatste studioalbum uit: "Eyes On The Highway" waarvan Angel de single wordt. In 2008 gaat de band door een moeilijke periode en last een pauze in. Maar in 2010 pakken ze de draad weer op, gaan op tournee en zijn bezig met een nieuw album.
Dat is een beetje het verhaal achter Saybia, nu alles over het concert van gisteravond! We waren heel erg vroeg (nog voor achten geloof ik) en toch stond er een gigantische rij! Het was uitverkocht (meer dan verdiend natuurlijk) en iedereen stond te popelen om naar binnen te gaan. Ik stond op het punt om het allermooiste concert ooit mee te maken! Ik was zo blij dat we helemaal vooraan stonden, zo beleef je een concert pas echt goed en is het voor mij het helemaal waard. Ze speelden veel nieuwe nummers wat natuurlijk weer heerlijk in het gehoor lag. Ik zelf vind het derde album het beste dus ik vond het wel jammer dat ze daar weinig nummers van speelden. Toch maakten Romeo en Walk in the Park (die op dat album staan) ontzettend veel indruk op me. Wat ik misschien het allermooiste vond was Unknown, het laatste nummer (tevens langste, lees: 17 minuten!) wat was dat geweldig! Ik vond het heel leuk dat Saybia net zo intens genoot van dit optreden als wij. Er hing een heerlijke sfeer en iedereen stond te genieten. Het geluid was perfect, de muzikanten (vooral de gitarist) waren geweldig en alles klopte gewoon. Ik moest even weer met beide benen op de grond gezet worden toen het afgelopen was. Voor mij hadden ze de hele nacht door mogen spelen!
Als ik nu een nummer van Saybia op mijn iPod hoor zie ik al die beelden weer voor me. Het heeft enorm veel indruk op me gemaakt en ik denk er met veel, heel veel plezier aan terug.
Als laatste, dan sluit ik deze blog af.. open je hart voor Saybia en zoek ze op live. Dat zijn ze dubbel en dwars waard! Ik eindig dan ook met (voor mij) de allermooiste nummers. *tip: hou zakdoekjes bij de hand ;-)
Liefs Lisa
No comments:
Post a Comment